หลายครั้งที่คนเราสื่อสารกัน .... แต่ทำไมถึงไม่เข้าใจกัน ยังขัดแย้งกัน เลิกคบกัน
เพราะการสื่อสารที่ให้เหตุผลและข้อเท็จจริง (Fact) จะหมดความหมายและความสำคัญ ถ้าผู้ฟังไม่อยู่ในอารมณ์ (Feeling) ที่จะรับรู้และรับฟัง เช่น คนที่กำลังอยู่ในอารมณ์หลงรักใครสักคน จะมีความพิการทั้ง "หูหนวก และ ตาบอด" แม้จะมีใครที่หวังดีมาเตือนว่าผู้ชายคนนี้เจ้าชู้มากระวังจะเสียใจ แม้เราจะได้ยิน แต่ใจกลับไม่รับรู้ และให้เหตุผลกับตัวเองว่า ผู้ชายเจ้าชู้ คือ ผู้ชายที่มีเสน่ห์ / เวลาพ่อแม่ให้เหตุผลไม่อยากให้ลูกเล่นเกมส์ดึกๆ เพราะเป็นห่วงสุขภาพ แต่ลูกกลับหงุดหงิดโมโหเพราะกำลังสนุก เป็นต้น
เมื่อ "อารมณ์ (ใจ) อยู่เหนือเหตุผล (สมอง)" ดังนั้น ... เราจะต้อง "ใช้ใจ" คุยกัน เรียนรู้ และสังเกตอารมณ์ความรู้สึกของผู้ฟัง และหาวิธีสื่อสารเพื่อความเข้าใจ ถ้าผู้ฟังรู้สึกพึงพอใจและสนใจก็จะเปิดหูและเปิดใจพร้อมที่จะรับรู้และรับฟัง โดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ