พ่อแม่ทุกคนมีความรักและความหวังดีให้ลูกเสมอ อยากหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก อยากเห็นลูกเป็นคนเก่งและคนดี อยากโน่น อยากนี่ อยากนั่น อยากผลักดันให้ลูกไปถึงฝั่งฝัน แต่ ....... มันคือฝันของพ่อและแม่ หรือ ฝันของลูก
พ่อและแม่ ... เคยถามด้วยความ “เข้าใจลูก” บ้างหรือไม่ ว่าสิ่งที่ทำไปมันคือ "แรงผลักดัน" ที่ส่งเสริมให้ลูกประสบความสำเร็จ หรือ "แรงกดดัน" ที่ทำให้ลูกรู้สึกล้มเหลว ดูแลลูกเสมือนเป็นหุ่นเชิดหน้าชูตาของพ่อแม่ กดดันจนลูกรู้สึกเครียด เบื่อหน่าย ไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่มีความมั่นใจ ไม่มีความภาคภูมิใจในตนเอง ไม่รู้จักความต้องการของตนเอง ไม่รู้ว่าตนเองต้องการอะไร ไม่รู้ว่าจะเกิดมาเพื่อใคร ไม่รู้คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ ไม่รู้ว่าความสุขคืออะไร ???
ความรักความหวังดีของคุณพ่อและคุณแม่ไม่ใช่สิ่งที่ผิด แค่ปรับวิธีการในการดูแลลูกที่เน้น “ลูกเป็นศูนย์กลาง” (Child Centric) ควรรับฟังอย่าง "เข้าใจ" ถึงความต้องการ อารมณ์ และความรู้สึกของลูก คอยส่งเสริม และสนับสนุนให้ลูกได้ใช้ “ศักยภาพ” ทำตามความฝันของลูก ไม่ใช่ความฝันของคุณพ่อและคุณแม่จนกลายเป็นความกดดันที่ไม่เข้าใจกัน ขัดแย้งกัน (conflict) ทะเลาะกัน ร้าวฉานกัน กลายเป็นปมทุกข์ในใจ ไม่มีใครมีความสุข