สิ่งใดให้สุข ... สิ่งนั้นทำให้เรา "เสพติด" ได้เสมอ
การเสพติด ... ก็เหมือนเบ็ดที่มีเหยื่อมาล่อปลา เหยื่ออาจจะดูเย้ายวน หอมหวล ชวนหลงใหล พอปลางับเหยื่อเข้าไปก็จะติดเบ็ดแห่งความสุข พอเหยื่อหมดก็ดิ้นไม่หลุด กว่าจะรู้ตัวก็สาย ยิ่งปลาดิ้นแรงเท่าไหร่ก็จะยิ่งบาดเจ็บ มีแต่จะทำให้ปลาตายกับตาย
ชีวิตคนเราก็เช่นกัน ... "สิ่งใดให้ความสุขได้มากและรุนแรง ก็จะยิ่งมีโอกาสเสพติดได้สูง" ถ้าเราเข้าใจ ... จะได้มี "สติ" คอยเตือนใจตน และใช้ "ปัญญา" ในการดำเนินชีวิตในยุคสังคมบริโภคด้วยท่าทีที่เหมาะสม คือ คิดและเลือกใช้ประโยชน์ที่แท้จริงจากสิ่งที่เสพ ระมัดระวังในการเสพบริโภค เพื่อป้องกันโทษพิษภัยอันตรายที่จะตามมา เพราะบางอย่างไม่ควรต้องลองเสพ แม้จะให้ความสุขได้มาก แต่ก็มีโทษมหันต์ ส่งผลกระทบต่อสุขภาพร่างกาย และจิตใจ ส่งผลเสียทั้งต่อตนเอง ครอบครัว และสังคม ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจน เช่น การพนัน เกมส์ เพศสัมพันธ์ เป็นต้น