ไม่เคยมีใครสะดุดภูเขาแล้วล้ม แต่คนส่วนใหญ่จะพลาดล้มเพราะสะดุดแค่ก้อนกรวดก้อนเล็กๆ เพราะอะไร???
ความสัมพันธ์ของคนเราก็เช่นกัน ... ที่ต้องสะดุดและเป็นเหตุที่ไม่สามารถไปต่อกันได้เพราะปัญหาเล็กๆ ที่ไม่ได้ให้ความสำคัญและถูกมองข้ามไป หรือ ถ้าพูดไปอาจจะกลายเป็นปัญหาใหญ่จึงเลือกที่จะไม่พูด พอทุกปัญหาเล็กๆ ถูกสะสมรวมกันเป็นระยะเวลานาน จนเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย ต้องเก็บกด ทนอยู่กันไป จนหมดความอดทน ต่างคนต่างไป ไม่ใช่จากกันแค่เพียงกาย แต่ยังฝากบาดแผลในใจให้กันและกัน
ถ้าเราเข้าใจและไม่ประมาท เราก็จะระวังและจะไม่ปล่อยให้ความไม่เข้าใจกันสะสมกลายเป็นปัญหาใหญ่จนส่งผลเสียกระทบต่ออารมณ์และความรู้สึก เราควรจะพูดคุยสื่อสารกันด้วยความเข้าใจ ยอมรับ และปรับตัวเข้าหากัน เพื่อหาทางออกในการแก้ไขปัญหาร่วมกันอย่างสร้างสรรค์ ใช้ "สติ" จูงมือก้าวเดินไปด้วยกัน แม้หนทางจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ อาจจะขรุขระเต็มไปด้วยก้อนกรวดก้อนหิน เราก็จะสามารถฝ่าฟันปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ได้ ถ้าเราช่วยเหลือกัน ส่งเสริม สนับสนุนกัน เราก็จะก้าวเดินต่อไปด้วยกันอย่างมีความสุขทุกวัน