มีหลายครอบครัวที่สามีภริยาไม่เข้าใจกัน ไม่สื่อสารกัน ไม่ปรับตัวเข้าหากัน ... ยิ่งมีลูกด้วยกัน ยิ่งรู้สึกอึดอัดใจที่จะต้องอดทนและทนอยู่กันไปเพียงเพื่อให้ลูกมีทั้งพ่อและแม่ ทนใช้ชีวิตในบ้านหลังเดียวกันแบบไร้ตัวตน ต่างคนต่างอยู่ ซึ่งจะยิ่งส่งผลเสียกระทบต่อการเรียนและจิตใจของลูกโดยไม่รู้ตัว ทำให้ลูกรู้สึกไม่มั่นคงในจิตใจ เกิดความเครียด ซึมเศร้า ฯลฯ เพราะลูกสัมผัสได้ถึงบรรยากาศความตึงเครียดที่ไม่รักกัน ไม่พูดคุยกัน ไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
ถ้าพ่อและแม่ยังคิดที่จะอยู่ด้วยกันเพื่อลูก "อย่าอยู่อย่าง...หย่า" ถึงแม้จะยุติความสัมพันธ์กันในฐานะสามีภรรยา แต่ยังสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เป็นพ่อและแม่ที่มี "คุณภาพ" ที่พูดคุยสื่อสารกัน เพื่อสร้างบรรยากาศความรักความอบอุ่นในครอบครัว เป็น "แบบอย่างที่ดี" ให้ลูกเติบโตเป็น "คนเก่งและคนดี" คนที่มีคุณภาพ มีความมั่นคงในจิตใจ มีความสุขและประสบความสำเร็จในชีวิต